Παρά το γεγονός ότι εκδόθηκε πριν από περισσότερα από 30 χρόνια (το 1987), αυτό το βιβλίο για τη διατήρηση είναι πιθανώς πιο επίκαιρο σήμερα από ποτέ. Τα απλά κείμενά του που γίνονται προσβάσιμα στα παιδιά (με συν-συγγραφέα των Robert Ingpen και Margaret Dunkle) και οι εντυπωσιακές εικονογραφήσεις του Ingpen διερευνούν τρόπους για να διατηρήσουμε τον κόσμο «ήρεμο, ασφαλή και λογικό».
Ακολουθούν μερικές διαδόσεις από το βιβλίο, που δείχνουν πώς οι λέξεις που συνοδεύονται από τις αριστοτεχνικά σχεδιασμένες εικονογραφήσεις του Ingpen μεταδίδουν ισχυρά μηνύματα για τις ανάγκες διατήρησης του κόσμου με τρόπους που τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν και να συνδεθούν με ευκολία.
Η παρακάτω εικόνα που ονομάζεται «Το πουλί Dodo πρωτοεμφανίστηκε το 1599, το τελευταίο εμφανίστηκε το 1681» συνοδεύει το κείμενο για την προστασία της άγριας ζωής. Η τελευταία του δήλωση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «μερικές φορές κάνουμε τη λάθος επιλογή ή αφήνουμε την επιλογή μας πολύ καιρό και χάνουμε κάτι για πάντα»…
Η παρακάτω εικόνα που ονομάζεται „Χημικός πόλεμος κατά των παρασίτων“ είναι μια έξυπνα σχεδιασμένη και πιστεύω αυτονόητη εικόνα (καπέλο στην ευστοχία των οπτικών μηνυμάτων του Ingpen!)
Ο Άγιος Γεώργιος που πολεμά τον δράκο παρακάτω είναι μια αλληγορία του «πρέπει να φτιάξεις [conservation] επιλογές: αποφάσεις μεταξύ σωστού και λάθος, καλού και κακού». Η παραδοσιακή εικόνα του αγίου, σαν να μεταφέρεται από μια αρχαία αγιογραφία, αντιπαρατίθεται με το σύγχρονο αεροπλάνο που φεύγει προς τα εμπρός, συμβολίζοντας το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και τη σημασία όλων των εποχών των ανησυχιών για τη διατήρηση.
Η παρακάτω εικόνα ονομάζεται «Νέα πεταλούδα και παλιό όργανο πλοήγησης»…Αυτή μπορεί ενδεχομένως να αφήσει τους μικρούς αναγνώστες (και τους μεγαλύτερους επίσης) να αναλογιστούν τις ιδέες που προορίζεται να μεταφέρει. Η ιδέα μου για την ανάγνωση αυτής της εικόνας ήταν η εξής: «Το καλύτερο από όλα είναι πάντα εκεί αν ξέρουμε πώς να το αναζητήσουμε»… Οι αναγνώστες καλούνται να σκεφτούν τι είναι σημαντικό και αξίζει να διατηρηθεί, είτε είναι «πολύ παλιό ή πολύ νέο, παράξενα πολύπλοκο ή απατηλά απλό».
Υπάρχουν δεκατέσσερις ακόμη διαδόσεις σε αυτό το βιβλίο που διερευνούν τις απειλές για τις φάλαινες, τα οφέλη και τους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας, την ανάγκη για διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, τη διατήρηση της άγριας φύσης και των ζωντανών πόρων και πολλά άλλα. Τελειώνει με αναπαραγωγές πολλών αφισών που δημιούργησε ο Ingpen για την Εθνική Στρατηγική Διατήρησης της Αυστραλίας, η καθεμία εστιάζοντας σε μια περιβαλλοντική περιοχή που χρειάζεται προστασία: δάση, άγρια ζωή, εθνικά πάρκα, παράκτιους αμμόλοφους, μαγγρόβια, ποτάμια. Η τελευταία αφίσα για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας σημειώνει ότι «η ενέργεια της φύσης δεν μπορεί να χαθεί και ο ήλιος, οι άνεμοι και οι παλίρροιες είναι πάντα μαζί μας»…
Τα παιδιά μας προφανώς θα κληρονομήσουν τη Γη, της οποίας η περιβαλλοντική ευημερία κλονίζεται σοβαρά. Θα ήταν στο χέρι τους να συνεχίσουν τις προσπάθειές μας για τη διατήρηση για να το σώσουμε για τις επόμενες γενιές. Γι‘ αυτό πιστεύω ότι βιβλία σαν αυτό θα παραμείνουν επίκαιρα και θα είναι καλά να διαβάζονται σε κάθε παιδί, συχνά και από μικρή ηλικία.
Για να διαβάσετε περισσότερα για τον Robert Ingpen και να δείτε περισσότερα από τα υπέροχα βιβλία του κάντε κλικ εδώ.
