Πού να ανακαλύψετε τη μοναδική χαρά των μήλων περιφερειακών κειμηλίων

Πριν μετακομίσω στη Νέα Αγγλία, το ρεπερτόριό μου για τα μήλα ήταν περιορισμένο. Μεγαλώνοντας στο Κολοράντο, μπορώ να δικαιολογηθώ που δεν ήξερα ότι υπήρχαν περισσότερα από το Red Delicious – που ποτέ δεν μου άρεσε. Αλλά οι κάτοικοι της Νέας Αγγλίας (και υποψιάζομαι ότι ζουν και σε άλλες περιοχές καλλιέργειας μήλων), όλοι γνωρίζουν τα ιδιαίτερα αγαπημένα τους προϊόντα και όσο πιο σκοτεινή και σπάνια είναι η ποικιλία, τόσο περισσότερο «Yankee cachet» φέρνει η επιλογή σας.

Καλλιεργώ 6 ποικιλίες μήλων στον κήπο μου (δύο μοναδικά δέντρα + ένα τρίτο με μόσχευμα 4 κατευθύνσεων) και πρόσφατα, όταν ο μπαμπάς μου και ο γιος μου και εγώ τις μαζέψαμε, κάναμε μια αυτοσχέδια γευστική δοκιμή στην πορεία. Το αγαπημένο μας από την επιλογή μας ήταν η ισοπαλία μεταξύ Cortland και Macintosh. Καθώς πλησιάζουν οι γιορτές και μπαίνουμε στην εποχή των φρούτων όπου τα πιο φρέσκα προϊόντα για κατανάλωση είναι τα μήλα που μπορούν να αποθηκευτούν όλο το χειμώνα σε ένα δροσερό ξηρό μέρος, σκέφτηκα να ενημερώσω και να μοιραστώ αυτήν την ανάρτηση για μερικές από τις καλύτερες τοπικές ποικιλίες σε όλα τα περιοχές καλλιέργειας μήλων των ΗΠΑ. Εάν ταξιδεύετε, μπορείτε να προσέξετε αυτούς και άλλους και ίσως ακόμη και να εμπνευστείτε για να εμβαθύνετε στις διασκεδαστικές ιστορίες ορισμένων από τα δέντρα.

…..

Την εποχή του τοπικού μας ήρωα καλλιέργειας μήλων, του Johnny Appleseed, η βιοποικιλότητα και η φυσική επιλογή οδήγησαν σε μια τεράστια ποικιλία από τοπικά μεταβλητά μήλα που κάποτε αριθμούσαν πάνω από 15.000 ποικιλίες. Σήμερα, ωστόσο, η βιομηχανική γεωργία παράγει το 90% των μήλων και μόνο 11 ποικιλίες βρίσκονται συνήθως στα περισσότερα παντοπωλεία. Αλλά είναι το άλλο 10% –και η αναζήτηση για τις καλύτερες, τοπικές, λιγότερο γνωστές και πιο ενδιαφέρουσες ποικιλίες– που μπορεί να προσφέρει μια υπέροχη μέρα γεμάτη περιπέτεια, εξερεύνηση, δοκιμές γεύσης και ίσως ακόμη και ένα μάθημα ιστορίας.

Οι περιοχές καλλιέργειας μήλων στις Ηνωμένες Πολιτείες εκτείνονται από το Μίτσιγκαν και τις Μεγάλες Λίμνες μέχρι τη Νέα Αγγλία, από τη Βιρτζίνια και τη Βόρεια Καρολίνα και τις γειτονικές ορεινές κοιλάδες στην κοιλάδα του Οχάιο και σε όλο τον Βορειοδυτικό Ειρηνικό και στην Καλιφόρνια. Αυτά που σήμερα αναφέρονται ως κειμήλια, vintage ή αντίκες ποικιλίες μήλων ήταν κάποτε πολύ διαδεδομένες στις αρχές της Αμερικής. Στις περισσότερες περιοχές, εκτός κι αν ταξιδέψετε σε τοπικούς οπωρώνες μαζεύοντας μήλα και συμμετάσχετε στις παραδόσεις καλλιέργειας και συγκομιδής μήλων, μπορεί να μην δείτε ή να γευτείτε ποτέ τα φρούτα των οποίων ο μοναδικός χαρακτήρας διαμόρφωσε την πρώιμη αμερικανική ζωή.

Υπάρχουν περίπου 5.000 εναπομείνασες ποικιλίες μήλων που ολοκληρώνουν τη μη βιομηχανική αγορά. Πολλά από αυτά κινδυνεύουν με εξαφάνιση, αλλά μπορούν να αγοραστούν από τοπικά φυτώρια και καλλιεργητές. Αν ανακαλύψετε ένα νέο αγαπημένο, δοκιμάστε να το φυτέψετε. Με αυτόν τον τρόπο, θα συμβάλετε στη διατήρηση της πολύτιμης βιοποικιλότητας και της περιφερειακής ιστορίας.

Εάν ενδιαφέρεστε να καλλιεργήσετε τα δικά σας μήλα κειμήλιο, το πολλαπλασιαστικό υλικό και τα δέντρα είναι διαθέσιμα από αυτούς τους εκλεκτούς καλλιεργητές:

1. Σπόροι Fedco – Γουότερβιλ, Μέιν
2. Περιβόλι Shelburne – Shelburne, Βερμόντ
3. Αγρόκτημα Gould Hill – Hopkinton, New Hampshire
4. Clarkdale Fruit Farm – Deerfield, Μασαχουσέτη
5. Eastman’s Antique Apples – Wheeler, Michigan
6. Heritage Apple – Clemmons, Βόρεια Καρολίνα
7. Φάρμα Big Horse Creek – Λάνσινγκ, Βόρεια Καρολίνα
8. Urban Homestead – Μπρίστολ, Βιρτζίνια
9. Vintage Μήλα Βιρτζίνια – North Garden, Βιρτζίνια
10. Foggy Ridge Cider – Dugspur, Βιρτζίνια
11. Jones Creek Farm / Skagit Valley Fruit – Sedro Woolley, Ουάσιγκτον
12. Δέντρα της Αρχαιότητας – Paso Robles, Καλιφόρνια

Επίσης, για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα μήλα κληρονομιάς, αντίκες και κειμήλια, επισκεφθείτε Noble Fruits: Ένας οδηγός για τη διατήρηση των μήλων Heirloom.

Πριν από μερικά χρόνια, ερεύνησα μερικές λιγότερο γνωστές τοπικές ποικιλίες με ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά και ιστορία που αξίζει να προσέξετε (δείτε την παρακάτω λίστα). Αν έχετε άλλα να προσθέσετε ενημερώστε με και θα ενημερώσω!

Καλιφόρνια & Βορειοδυτικός Ειρηνικός

ο Gravenstein πιστεύεται ότι έφτασε στη δυτική Βόρεια Αμερική με Ρώσους εμπόρους γούνας και είναι κατάλληλο για παράκτιες τοποθεσίες.

Χεχάλης είναι μια ποικιλία που ανακαλύφθηκε στην Ουάσιγκτον το 1937 και η Sierra Beauty ανακαλύφθηκε αρχικά στις πλαγιές των βουνών Sierra Nevada της Καλιφόρνια τη δεκαετία του 1890. Θεωρείται ότι είναι ένα απομεινάρι ανθρακωρύχων κατά τη διάρκεια του χρυσού στην Καλιφόρνια. Έκτοτε εξαφανίστηκε και ανακαλύφθηκε ξανά δύο φορές, αλλά τώρα βρίσκεται σε όλη την Καλιφόρνια.

Great Lakes & Mid-West

Καβούρι Brier (γλυκό). διαδόθηκε αρχικά μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο στο Baraboo του Ουισκόνσιν. Είναι ανοιχτό κίτρινο με κόκκινες ραβδώσεις, πολύ γλυκό και καλό για επιδόρπια ή για την παρασκευή σάλτσας μήλου.

Εύρηκα και Σαλώμη είναι και τα δύο μήλα pippin—δηλαδή, είναι «εθελοντές» που αναπτύχθηκαν αυθόρμητα από τον σπόρο ενός μήλου που έπεσε. Το Eureka αναπτύχθηκε για πρώτη φορά κάτω από μια μηλιά Tolman Sweet. Η Σαλώμη ανακαλύφθηκε σε ένα εγκαταλελειμμένο νηπιαγωγείο στο Ιλινόις και ο ιδρυτής το ονόμασε για τη μητέρα του.

Ένα άλλο αγαπημένο της περιοχής είναι το πολύ μεγάλο McMahon που πιστεύεται ότι είναι ο απόγονος του (επίσης πολύ μεγάλου) μήλου του Αλέξανδρου. Τα McMahons μπορούν να χρονολογηθούν στο 1860 στην κομητεία Richland του Ουισκόνσιν. Το μήλο του Αλέξανδρου μπορεί να εντοπιστεί μέσω της Αγγλίας στη ρωσική κληρονομιά.

Περιφέρεια Αππαλαχίας

Dula Beauty αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στο Lenoir της Βόρειας Καρολίνας από τους σπόρους του Limbertwig. Αναπτύσσεται πολύ καλά στην περιοχή, συνιστάται από το Υπουργείο Γεωργίας της Βόρειας Καρολίνας από τις αρχές του 20ου αιώνα και είναι δημοφιλές για τηγάνισμα και ψήσιμο.

Αίθουσα είναι ένα μικρό μήλο του οποίου η γεύση έχει νότες βανίλιας. Πολλά μήλα αντίκες παρουσιάζουν γεύσεις που ποικίλλουν από καραμέλα βουτύρου μέχρι γλυκάνισο και άλλα μπαχαρικά.

Τζουναλούσκα ήταν ο αρχηγός της ανατολικής μπάντας των Ινδιάνων Cherokee που ζούσε στη Βόρεια Καρολίνα. Η μηλιά που ονομάστηκε γι ‚αυτόν προερχόταν από τη γη του στη δυτική Βόρεια Καρολίνα. Θεωρήθηκε ότι είχε εξαφανιστεί μέχρι το 2001, όταν ανακαλύφθηκε ξανά από τον Tom Brown της Heritage Apples.

Reasor Green Θεωρήθηκε επίσης ότι είχε εξαφανιστεί μέχρι το 2001. Αρχικά από την κομητεία Lee της Βιρτζίνια, το δέντρο παράγει καρπούς που είναι μοναδικά ικανοί να στεγνώσουν – αντί να σαπίσουν – όταν πληγωθεί.

Μεσοατλαντικός

Κάμπφιλντ ήταν πολύ γνωστό στις αρχές της Αμερικής λόγω της χρησιμότητάς του στην παρασκευή μηλίτη. Κατά τους αποικιακούς χρόνους, συχνά συνδυαζόταν με τους χυμούς από το Harrison Cider Apple και το Κόκκινο. Τα μήλα Harrison Cider, όταν δεν αναμειχθούν, φτιάχνουν έναν σκούρο, εξαιρετικά πλούσιο μηλίτη που έχει μεγάλη ζήτηση.

Το Willow Twig είναι ένα άλλο σπάνιο μήλο. Πήρε το όνομά του για τη μοναδική όψη του δέντρου που έχει πέσει και σαν ιτιά.

Νέα Αγγλία

Η θεία Πηνελόπη Γουίνσλοου είναι ένα μήλο του φθινοπώρου που φαινομενικά μεταφέρθηκε στο νησί North Haven του Maine από το Marshfield της Μασαχουσέτης πριν από περισσότερα από 200 χρόνια από μια γυναίκα που αναφέρεται ως θεία Penelope.

Το Κυδώνι του Κόουλ ανακαλύφθηκε από τον καπετάνιο Henry Cole στο Cornish του Maine γύρω στο 1840. Ονομάστηκε «κυδώνι» λόγω του σχήματος και του χρώματός του, και η γεύση του περιγράφεται ως τάρτα, πικάντικη, αρωματική και ζουμερή.

Golden Russet (ονομάζεται επίσης Wheeler’s) είναι βραβευμένο για την πλούσια, πικάντικη γεύση του και κάποτε ονομαζόταν «σαμπάνια των παλιών μήλων μηλίτη».

εικόνες πάνω Isaac Greayer, κάτω Kelly Fitzsimmons

Μοιραστείτε αυτήν την ανάρτηση: