Επιμελητεία προορισμού
Αυτή η ανάρτηση δημοσιεύτηκε αρχικά στο τεύχος του φθινοπώρου του 2022 Έκθεση διαχείρισης προορισμού.
Για το φετινό Φόρουμ της Παγκόσμιας Ημέρας Τουρισμού, εμείς στο Κέντρο Υπεύθυνων Ταξιδιών (CREST) θέλαμε να ρίξουμε φως στη διαχείριση προορισμών. Αρχικά, επρόκειτο να επικεντρωθούμε στη μετάβαση από το μάρκετινγκ στη διαχείριση, αλλά η εφαρμογή του μοντέλου διαχείρισης προορισμού δεν αφορά μόνο το μάρκετινγκ. Αφορά επίσης τη διακυβέρνηση, τις δομές χρηματοδότησης, τη δέσμευση των ενδιαφερομένων, την πολιτική βούληση και την ενίσχυση της κοινότητας και του ιδιωτικού τομέα.
Έτσι αλλάξαμε την εστίασή μας. Το πρώτο πάνελ επικεντρώθηκε στην εφαρμογή του μοντέλου διαχείρισης προορισμού. Θεωρητικά, η διαχείριση προορισμού ακούγεται εύκολη. Στην πράξη, ωστόσο, μπορεί να είναι δύσκολο να εφαρμοστεί. Ενώ υπάρχουν φανταστικά μοντέλα σε όλο τον κόσμο, αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε στους προορισμούς των ΗΠΑ λόγω του πολιτικού και πολιτιστικού τοπίου που θέτει μοναδικές προκλήσεις. Το δεύτερο πάνελ επικεντρώθηκε στην επανεξέταση του μάρκετινγκ προορισμού, μεταβαίνοντας από το τουριστικό μάρκετινγκ που στοχεύει να συγκεντρώσει περισσότερα κεφάλια και προς την αφήγηση με επίκεντρο την κοινότητα που στοχεύει να συλλάβει την αίσθηση του τόπου ενός προορισμού και να ωφελήσει την κοινότητα με τρόπους που ζητά η κοινότητα.
Οι ομιλητές μας ήταν: Jonathan Tourtellot (Κέντρο Διαχείρισης Προορισμού), Seleni Matus (Διεθνές Ινστιτούτο Τουριστικών Σπουδών), Elijah Gionson (Αρχή Τουρισμού της Χαβάης), Dawnelle Tehama (Ένωση Επισκεπτών της Κοιλάδας Willamette), Δρ. Μπρουκ Χάνσεν (Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα), Σβεν Γκόνστεντ (Συμβούλιο Διαχείρισης του Big Bay), Lebawit „Lily“ Girma (Bloomberg Pursuits), Ρομπ Χολμς (Ταινίες GLP), JoAnna Haugen (Ριζωμένος), Jayni Gudka (Αόρατες περιηγήσεις), Τομ Σμιθ (Ατρόμητο ταξίδι), Andreas Weissenborn (Διεθνείς προορισμοί), και Diwigdi Valiente (Αρχή Τουρισμού του Παναμά).
Βασικά Takeaways
Η συνεργασία είναι το κλειδί
Στην κεντρική του ομιλία, ο Jonathan Tourtellot είπε ότι «η έλλειψη μιας δομής συνεργασίας σε επίπεδο προορισμού είναι ο λόγος που έχω γίνει ένας αμείλικτος υποστηρικτής για τη δημιουργία συμβουλίων διαχείρισης προορισμού, με οποιοδήποτε όνομα, [to take] φροντίδα για το απόλυτο τουριστικό προϊόν, που είναι ένας τόπος – ένας τόπος όπου ζουν οι άνθρωποι».
Μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα μαζί από όσα μπορούμε να χωρίσουμε, και όμως είναι πιο εύκολο να το λέμε παρά να το κάνουμε. Η συνεργασία είναι κάτι περισσότερο από το να μοιράζεσαι ιδέες. Όπως ανέφερε η Dawnielle Tehama, πρόκειται για τους ενδιαφερόμενους που συν-σχεδιάζουν και συναποφασίζουν τουριστικές πολιτικές και πρακτικές που επηρεάζουν όλους στην κοινότητα. Και ένα βήμα πέρα από αυτό, είναι και η συνδιαχείριση.
Στην κοιλάδα Willamette, αυτό μοιάζει με την ανάπτυξη και την υιοθέτηση μιας στρατηγικής που βασίζεται στον τόπο «συνδέοντας και χτίζοντας γέφυρες μεταξύ διαφορετικών τομέων της τουριστικής βιομηχανίας και αρχίζοντας να συζητάμε με τους κρατικούς και τοπικούς φορείς μας, τους DMO μας και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς». είπε, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας κρασιού, της φιλοξενίας, των καταλυμάτων, των οδηγών, των χειριστών και των ειδών εξοπλισμού. Στο Big Bay του Μίσιγκαν, μια απομονωμένη, αγροτική κοινότητα, μοιάζει να συνδέει τους ενδιαφερόμενους φορείς μέσω επίσημων και ανεπίσημων μέσων, από έρευνες και προσωπικά φόρουμ μέχρι το ετήσιο Φεστιβάλ Φθινοπώρου.
Δεν υπάρχει μοντέλο που να ταιριάζει σε όλους
Κάθε προορισμός είναι διαφορετικός. Η Dr. Brooke Hansen και δύο από τις θυγατρικές της στο Keep America Beautiful της Florida ακολουθούν ένα μοντέλο εμπνευσμένο από τη δουλειά του Ilihia Gionson και της ομάδας του στην Αρχή Τουρισμού της Χαβάης (HTA), αλλά τα μοντέλα είναι πολύ διαφορετικά. Στη Χαβάη, βλέπουμε μια προσέγγιση από πάνω προς τα κάτω, με το HTA να ηγείται της προσπάθειας για από κοινού ανάπτυξη σε όλο το νησί σχέδια διαχείρισης προορισμού με κομητείες και γραφεία επισκεπτών. Στη Φλόριντα, υπάρχει έλλειψη κατεύθυνσης από το κρατικό επίπεδο, επομένως ο Δρ Χάνσεν και άλλοι ακολουθούν μια πιο λαϊκή προσέγγιση. Συγκεντρώνοντας μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, εθελοντές, τουρίστες και ακαδημαϊκό κόσμο, δοκιμάζουν ένα μοντέλο που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τη Φλόριντα, αλλά αυτό που ελπίζουν ότι μπορούν να αναζητήσουν και άλλοι.
Πρέπει να διαχειριστούμε τις προσκλήσεις μας
Ο υπερτουρισμός ήταν πρόβλημα πριν την πανδημία. Οι κάτοικοι της Βαρκελώνης και της Βενετίας, για παράδειγμα, βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τη μη βιώσιμη εισροή τουριστών στις πόλεις τους το 2017. Αλλά κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο τουρισμός σταμάτησε σε πολλά μέρη και εξερράγη σε άλλα, κυρίως σε προορισμούς όπου οι ταξιδιώτες μπορούσαν να ζήσουν την ύπαιθρο . Ως αποτέλεσμα, πολλοί προορισμοί, συμπεριλαμβανομένης της Χαβάης, άρχισαν να επανεξετάζουν τη σχέση τους με τον τουρισμό.
«Στην κουλτούρα της Χαβάης, υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο για να ζητήσετε είσοδο και να σας επιτραπεί η είσοδος», σημείωσε ο Gionson. Με περιορισμούς στον αριθμό των ατόμων που επιτρέπονται σε συγκεκριμένα μέρη, μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα τα κεφάλαια και το προσωπικό. Τους επιτρέπει επίσης να πουν, «Συγγνώμη, δεν μπορώ να σας προσκαλέσω αυτή τη στιγμή, τα άλλα 2.000 άτομα είναι προσκεκλημένα μέσα, πρέπει να περιμένετε ένα λεπτό. Και αυτό είναι κάτι που νομίζω ότι η αγορά πρέπει απλώς να καταλάβει σε αυτούς τους καιρούς που η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη για αυτούς τους πεπερασμένους πόρους».
Αν θέλουμε να είμαστε πιο αυθεντικοί, πρέπει να είμαστε πιο περιεκτικοί
«Η αγορά απαιτεί περισσότερη αυθεντικότητα…υπάρχει μόνο μία πηγή αυθεντικότητας, και αυτή είναι η κοινότητα, δεν μπορείτε να την παραποιήσετε, δεν μπορείτε να την κατασκευάσετε», είπε ο Gionson. Ο Andreas Weissenborn σημείωσε επίσης ότι σε έναν κόσμο όπου οι προορισμοί ανταγωνίζονται για τουρίστες σε όλο τον κόσμο, πρέπει να έχετε ένα εμπορικό σήμα και «αν δημιουργήσετε μια αυθεντική και χωρίς αποκλεισμούς, ξεχωριστή επωνυμία, εμπνέετε τους ανθρώπους να θέλουν να σας επισκεφτούν». Αυτή η επωνυμία, σημειώνει, δεν δημιουργείται ούτε ανήκει σε έναν οργανισμό προορισμού, αλλά αναπτύσσεται και ανήκει στην κοινότητα.
Το να είσαι αυθεντικός σημαίνει επίσης να είσαι χωρίς αποκλεισμούς, κάτι που δεν σημαίνει απλώς να συλλέγεις πληροφορίες από τις κοινότητες, αλλά να τους δίνεις εξουσία για την ανάπτυξη τουριστικών πολιτικών, πρακτικών και προϊόντων.
Ο Jayni Gudka συζήτησε τη σημασία της συμπερίληψης φωνών από περιθωριοποιημένες κοινότητες όχι μόνο στο μάρκετινγκ προορισμών αλλά και στην ανάπτυξη τουριστικών προϊόντων. Για τις ξεναγήσεις στην κοινότητα, σημειώνει, αυτό σημαίνει να ρωτάτε ποιος αποφασίζει τι θα συμπεριληφθεί και θα εξαιρεθεί από την περιοδεία και ποιος θα πραγματοποιήσει την περιοδεία, ιδιαίτερα αν είναι κάποιος από την κοινότητα ή εκτός αυτής. «Για εμάς στο Unseen Tours, είναι πολύ σημαντικό να μην μιλάμε για λογαριασμό ατόμων με εμπειρία αστέγων και περιθωριοποίησης, που είναι οι ξεναγοί μας, αλλά να τους παρέχουμε ευκαιρίες να μοιραστούν τις δικές τους ιστορίες και απόψεις με τον κόσμο. μέσα από τις περιηγήσεις τους με τα πόδια».
Ο Diwigdi Valiente μοιράστηκε παρόμοιες ιδέες από τη συνεργασία με ιθαγενείς κοινότητες στον Παναμά, οι οποίες βλέπουν τώρα περισσότερη εκπροσώπηση σε όλα τα κυβερνητικά και επιχειρηματικά επίπεδα. «Τώρα, δεν είμαστε μόνο αυτοί που χορεύουμε για να δείξουμε τον πολιτισμό μας στους επισκέπτες, αλλά είμαστε επίσης μέρος της τουριστικής αλυσίδας, όχι μόνο παρέχοντας υπηρεσίες, αλλά και συμμετέχοντας περισσότερο στον τουρισμό διαχείριση.“
Χρειαζόμαστε μετρήσεις που έχουν σημασία
Πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τις μετρήσεις που προάγουν την ποσότητα έναντι της ποιότητας και προς τις μετρήσεις που έχουν σημασία. Οι κοινότητες σε όλο τον κόσμο ωθούνται στο οριακό τους σημείο καθώς μη βιώσιμος αριθμός τουριστών επισκέπτονται τους προορισμούς τους και ασκούν πίεση στους πόρους τους καθώς και στα φυσικά και πολιτιστικά αγαθά.
Ο Τομ Σμιθ σημείωσε ότι «το απόλυτο μέτρο επιτυχίας πρέπει να είναι η μακροπρόθεσμη υγεία των κοινοτήτων που επισκεπτόμαστε στις περιηγήσεις μας…. Προορισμοί που πραγματικά αγκαλιάζουν και ασχολούνται και λαμβάνουν υπόψη την ευτυχία των κατοίκων, των οικοδεσποτών και των ταξιδιωτών θα δημιουργήσουν τελικά το μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική αξία για όλους».
Δεν πρόκειται για τουρισμό
Η JoAnna Haugen το είπε καλύτερα: «Είναι σημαντικό να το λάβετε υπόψη [that] όταν πρόκειται για τουρισμό με επίκεντρο την κοινότητα, δεν πρόκειται για τουρισμό. Η εστίαση πρέπει πραγματικά να είναι στην ολιστική ευημερία και φροντίδα της κοινότητας, και ο τουρισμός είναι ένα όχημα ή ένα εργαλείο που μπορεί να το υποστηρίξει, εάν και όταν χρειάζεται».
Εμείς στο CREST δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο. Η αποστολή και το όραμα του CREST για τον τουρισμό ενσωματώνουν την ίδια αρχή. Ο τουρισμός δεν είναι ένα προϊόν, αλλά ένας μηχανισμός μέσω του οποίου οι κοινότητες μπορούν να βελτιώσουν τα μέσα διαβίωσης για τις ίδιες και τους γείτονές τους, να διατηρήσουν και να ευαισθητοποιήσουν για τα πιο πολύτιμα φυσικά πλεονεκτήματα τους, να μοιραστούν την πολιτιστική κληρονομιά και τις ιδέες τους και να πυροδοτήσουν ουσιαστικές ευκαιρίες επιχειρηματικότητας και θετικές αλλαγές.
Τελικά, όπως σημειώνει ο Tourtellot, «ο τουρισμός που γίνεται καλά μπορεί να βοηθήσει στην προστασία αυτών των τόπων. Αν γίνει άσχημα, μπορεί να βοηθήσει στην καταστροφή τους. Η καλή διαχείριση προορισμού μπορεί να κάνει τη διαφορά.”
Χάσατε το φόρουμ της Παγκόσμιας Ημέρας Τουρισμού 2022; Μπορείς δείτε την ηχογράφηση εδώ.
