Ο Andrew Mooney είναι διδάκτορας στην ερευνητική ομάδα της Yvonne Buckley στο Τμήμα Ζωολογίας του Trinity College του Δουβλίνου. Η έρευνά του επικεντρώνεται στον ρόλο των ζωολογικών κήπων και των ενυδρείων στην παγκόσμια διατήρηση της άγριας ζωής μέσω της χρήσης παγκόσμιων βάσεων δεδομένων. Είναι επίσης μέλος της Species360 Conservation Science Alliance, υπό την επίβλεψη της καθηγήτριας Dalia Conde.
Τι είναι ο Frozen Zoo©; Γιατί τα χρειαζόμαστε; Τι είδη πρέπει να κρατήσουμε σε αυτά; Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, είχα την τύχη να ταξιδέψω με ένα βραβείο Ιρλανδού Φοιτητή Fulbright στο Ινστιτούτο Ζωολογικού Κήπου του Σαν Ντιέγκο για την Έρευνα για τη Διατήρηση για να προσπαθήσω να απαντήσω σε αυτές τις ερωτήσεις.
Για να το θέσω απλά, ένας Frozen Zoo© είναι μια συλλογή ζωντανών κυττάρων από διαφορετικά είδη που έχουν διατηρηθεί και καταψυχθεί, αυτό ονομάζεται συχνά βιοτραπεζική. Αυτά τα κύτταρα μπορούν αργότερα να αποψυχθούν και να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τους οικολόγους εισάγοντας γενετική παραλλαγή σε υπάρχοντες πληθυσμούς άγριας ζωής ή για μια πληθώρα άλλων επιστημονικών προσπαθειών που απαιτούν DNA από άγρια ζώα.
Αντέξτε με, το ορκίζομαι! Το κοράκι της Χαβάης (Corvus hawaiiensis) είναι ένας κοροϊός «Εξαφανισμένος στην άγρια φύση» που έχει υποφέρει από γενετική συμφόρηση και επακόλουθη κατάθλιψη αιμομιξίας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αυτό το πουλί αριθμούσε λιγότερα από 20 άτομα, αλλά χάρη στις προσπάθειες ζωολογικών κήπων όπως ο ζωολογικός κήπος του Σαν Ντιέγκο, ο πληθυσμός σήμερα ανέρχεται σε 114 πουλιά. Οι επιστήμονες του ζωολογικού κήπου του Σαν Ντιέγκο διαπίστωσαν ότι η εμβρυϊκή επιβίωση συσχετίζεται έντονα αρνητικά με τον βαθμό στον οποίο ένα άτομο είναι συγγενής. Διαχειρίζονταν αυτόν τον πληθυσμό για να περιορίσουν την ενδογαμία δίνοντας προτεραιότητα σε γενετικά πολύτιμα και υποεκπροσωπούμενα άτομα. Αυτή η εισροή «νέου» γενετικού υλικού μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε καλύτερη επιβίωση και μειωμένα γενετικά ελαττώματα στα έμβρυα. Αυτό ονομάζεται χαλαρά «γενετική διάσωση» και έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει στη διατήρηση των άγριων πληθυσμών.
Τι σχέση έχει αυτό με τα κύτταρα; Λοιπόν, αποθηκεύοντας ζωντανά κύτταρα από απειλούμενα είδη, μπορούμε όχι μόνο να αναπτύξουμε κύτταρα για γενετικές και εξελικτικές μελέτες, αλλά μπορούμε επίσης να δημιουργήσουμε γαμέτες (σπερματοζωάρια και ωάρια), οι οποίοι στη συνέχεια μπορούν να εισαχθούν σε έναν πληθυσμό, όπως ακριβώς εισάγουμε ένα γενετικά πολύτιμο κοράκι. Το όφελος αυτής της μεθόδου διατήρησης έγκειται στην πιθανή αθανασία των κατεψυγμένων κυττάρων, παρέχοντας έναν γενετικό πόρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολύ μετά τον θάνατο του αρχικού ζώου. Αν και μεγάλο μέρος της απαιτούμενης τεχνολογίας βρίσκεται ακόμη σε φάση ανάπτυξης, χωρίς τα κατεψυγμένα κύτταρα που απαιτούνται, αυτή η τεχνολογία θα βοηθήσει ελάχιστα στη διατήρηση των ειδών.
Η μεγαλύτερη συλλογή παγωμένων ζωντανών κυττάρων στεγάζεται στο Frozen Zoo© στο Ινστιτούτο Ζωολογικών Κήπων του Σαν Ντιέγκο για την Έρευνα για τη Διατήρηση. Από το 1975 το Ινστιτούτο συλλέγει δείγματα ιστών από ζωντανά ζώα και δημιουργεί ζωντανές κυτταρικές σειρές για αποθήκευση. Μέχρι σήμερα έχουν αποθηκευτεί περίπου 10.000 κυτταρικές σειρές από περίπου 1.000 είδη.
Χάρη στην Επιτροπή Fulbright, είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω στο Σαν Ντιέγκο και να περάσω πέντε μήνες στο Ινστιτούτο Έρευνας για τη Διατήρηση, συνεργαζόμενος με τον Δρ Oliver Ryder και τον Dr. Marlys Houck. Ο ρόλος μου στο Frozen Zoo© ήταν να χαρακτηρίσω τα σημερινά δείγματα που κρατήθηκαν και να αξιολογήσω πόσα είδη αντιπροσωπεύονταν μεταξύ αυτών, κάτι που έπρεπε ακόμη να αξιολογηθεί. Από εδώ, στόχος μας είναι να προσπαθήσουμε να δώσουμε προτεραιότητα σε είδη που δεν εκπροσωπούνται επί του παρόντος και να εντοπίσουμε ευκαιρίες για μελλοντική συλλογή δειγμάτων. Ποιο είδος να επιλέξουμε στη συνέχεια; Πρέπει να βάλουμε τις προσπάθειές μας σε είδη που βρίσκονται στο χείλος της εξαφάνισης ή να επικεντρωθούμε σε πιο άφθονα είδη με μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας;
Ίσως ένα ακόμη μεγαλύτερο ερώτημα είναι πού θα πάρουμε όλα αυτά τα δείγματα; Δεν μπορούμε να περπατήσουμε σε κάθε γωνιά του πλανήτη με την ελπίδα να βρούμε κάθε απειλούμενο είδος, αλλά αποδεικνύεται ότι δεν χρειάζεται! Η παγκόσμια κοινότητα ζωολογικών κήπων και ενυδρείων κατέχει ήδη ένα στα επτά απειλούμενα είδη, έναν αναξιοποίητο γενετικό πόρο για τις παγκόσμιες προσπάθειες βιοτραπεζικής. Το Species360 λειτουργεί το Ζωολογικό Σύστημα Διαχείρισης Πληροφοριών (ZIMS), ένα παγκόσμιο απόθεμα σε πραγματικό χρόνο με περισσότερους από 1100 ζωολογικούς κήπους και ενυδρεία σε 96 χώρες. Ως μέρος του Species360 Conservation Science Alliance, υπό την καθοδήγηση της καθ. Dalia Conde, εργαζόμαστε για να μετατρέψουμε αυτά τα παγκόσμια κοινά ζωολογικά αρχεία, που περιλαμβάνουν περισσότερα από 22.000 είδη, σε δράση διατήρησης και διαχείρισης. Σε αυτή την περίπτωση, αυτό σημαίνει εντοπισμό ευκαιριών για συλλογή δειγμάτων για προσπάθειες βιοτραπεζικής παγκοσμίως.
Δυστυχώς, δεν μπορούμε ακόμα να μοιραστούμε τα αποτελέσματά μας, αλλά ελπίζουμε να δείξουμε τις τεράστιες δυνατότητες της βιοτραπεζικής ως ένα στοιχείο της εργαλειοθήκης διατήρησης που προχωρά. Αυτό υποστηρίζεται από ένα ψήφισμα της Παγκόσμιας Ένωσης Ζωολογικών Κήπων και Ενυδρείων που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντησή τους το 2018 στην Μπανγκόκ, όπου προέτρεψαν την παγκόσμια κοινότητα των ζωολογικών κήπων και των ενυδρείων να δεσμευτούν στην παγκόσμια προσπάθεια για τη βιοτράπεζα της βιοποικιλότητας προτού τη χάσουμε. Αν και ο Frozen Zoo© είναι εντυπωσιακός, χρειαζόμαστε πολλά περισσότερα ιδρύματα να πρωτοστατήσουν και να επενδύσουν στις δικές τους βιοτράπεζες. Τώρα οι WAZA, Species360, IUCN CPSG, Taipei Zoo, Wild Life Reserves of Singapore και San Diego Zoo, θα συναντηθούν το 2020 για να ξεκινήσουν μια παγκόσμια πρωτοβουλία βιοτραπεζών.
Για να μάθετε περισσότερα για την έρευνα του Andrew, ακολουθήστε τον Κελάδημα και Ίνσταγκραμ στο @andymooney13.
