Η κριτική ολοκληρώθηκε και τα αποτελέσματα μπορούν επιτέλους να αποκαλυφθούν για τον πιο εμπνευσμένο διαγωνισμό φωτογραφίας της αρχιτεκτονικής. Ο Architizer είναι ενθουσιασμένος που ανακοινώνει τους νικητές και τις εγκωμιαστικές συμμετοχές για την Τρίτη Ετήσια Πρόκληση One Photo!
Ο φετινός Φοιτητής Νικητής είναι «Κάθετη Ζωή» με Σι Τσενο οποίος σπουδάζει για μεταπτυχιακό στην Ψηφιακή Φωτογραφία στο Σχολή Εικαστικών Τεχνών, Νέα Υόρκη. Η εικόνα του Xi αφηγείται μια ιστορία μοναδικών αντιθέσεων στο Μανχάταν, αντιπαραθέτοντας τους επιμήκεις ουρανοξύστες της «Σειράς δισεκατομμυριούχων» με τη γαλήνια όαση του Central Park από κάτω.
Αντίθετα, ο φετινός νικητής μη φοιτητής — “Μια ματιά στον Παράδεισο” από φωτογράφο Jean-Claude Ardila — βλέπει το θέαμα ενός αλεξίπτωτου πλαισιωμένου από την τολμηρή μορφή του Μουσείου Τέχνης της Τάμπα στη Φλόριντα. Και οι δύο νικήτριες εικόνες παρουσιάζουν τολμηρές συνθέσεις που παίζουν με την αντίληψή μας για την κλίμακα και τους τρόπους με τους οποίους η αρχιτεκτονική πλαισιώνει τη ζωή μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, σας παρουσιάζουμε τους Νικητές και τις Συμμετοχές για το 2022 One Photo Challenge, συμπεριλαμβανομένων τόσο των φωτογραφιών όσο και των συνοδευτικών ιστοριών τους…
Νικητής μαθητή: «Vertical Life» του Xi Chen, Σχολή Εικαστικών Τεχνών, Νέα Υόρκη
«Στη Νέα Υόρκη, την παγκοσμίου φήμης τσιμεντένια ζούγκλα, οι άνθρωποι ζουν τη ζωή τους στον αέρα. Αλλά υπάρχουν πάντα οάσεις γαλήνης στο έδαφος, που παρέχουν αναπνεύσιμες πράσινες θέσεις ανάμεσα σε σκυρόδεμα και χάλυβα. Τα κενά στο φύλλωμα του Central Park σχηματίζουν φυσικά ένα παράθυρο θέασης, που δείχνει τον κάθετο τρόπο ζωής των Νεοϋορκέζων».
Κάμερα που χρησιμοποιείται: Sony
Η βραβευμένη Βραζιλιάνα φωτογράφος και κριτής του One Photo Challenge Ana Mello σχολίασε: «Για μένα, το «Vertical Life» εγείρει ορισμένα ερωτήματα. Επί του παρόντος, ποιες είναι οι επιλογές της ζωής μας; Μπορούμε όλοι να επιλέξουμε; Ποιες είναι οι στιγμές απόδρασής μας και ποιο είναι το κόστος; Για αυτόν τον λόγο, για μένα, είναι μια πολύ εντυπωσιακή φωτογραφία γιατί ξεπερνά την τεχνική και αισθητική συζήτηση».
Νικητής μη φοιτητής: «A Glimpse of Heaven» του Jean-Claude Ardila, Φωτογραφία Jean-Claude
«Αυτή η εικόνα τραβήχτηκε στο Μουσείο Τέχνης της Τάμπα. Υπάρχει ένα άνοιγμα στο κτίριο που οδηγεί τα μάτια σας προς τον ουρανό. Ξάπλωσα εκεί με την κάμερα στο πρόσωπό μου για να αποφύγω το κούνημα και να προσπαθώ να αποτυπώσω την καλύτερη γωνία χρησιμοποιώντας τις γραμμές στη δομή προς τα σύννεφα. Παρατήρησα ότι υπήρχαν αλεξίπτωτα πλαγιάς στην περιοχή και περίμενα υπομονετικά να εμφανιστεί ένα στο κάδρο μου. Είμαι χαρούμενος που το έκανα.”
Χρησιμοποιούμενη κάμερα: Sony
Κριτής του One Photo Challenge και διάσημος φωτογράφος Κρίστα Γιάνκε αντανακλάται στην εικόνα της Ardila: «Το καδράρισμα αυτής της εικόνας παίζει με την προοπτική με έναν αποπροσανατολιστικό τρόπο. Ξέρετε ότι κοιτάζετε προς τον ουρανό με τη ματιά του αλεξίπτωτου πλαγιάς, αλλά μπορείτε επίσης να καταλάβετε ότι η προοπτική ενός σημείου είναι μια πλάνο υψομέτρου που κοιτάζει κάτω από έναν διάδρομο. Η ανάγνωση της εικόνας σαν προς δύο κατευθύνσεις δίνει μια σουρεαλιστική ποιότητα στη φωτογραφία που επιτυγχάνεται μέσα από το ελάχιστο θέμα».
Ευχαριστημένη καταχώριση: «Να σε κοιτάω, παιδί μου!» από τον Paul Ott, Φωτογραφία Paul Ott
«Αυτή η εικόνα είναι η φωτογραφική μου μετάφραση ενός σχεδιασμού επιφάνειας που διαλύει το χώρο ενός εσωτερικού κλιμακοστασίου. Ο σχεδιασμός του είναι μέρος της μετατροπής μιας αστικής κατοικίας του 1900 σε πολυκατοικία.
Το σταθερό βλέμμα της γυναίκας ρωτά τον παρατηρητή: Ποια είναι η ουσία αυτής της εικόνας; Είναι αληθινό ή φανταστικό;
«Να σε κοιτάω, παιδί μου!» – Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Καζαμπλάνκα.
Χρησιμοποιούμενη κάμερα: Hasselblad 500 C/M
Έπαινη συμμετοχή: „The Window“ από Xialu Xu, Skidmore Owings & Merrill LLP
«Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στο Dia Beacon στα βόρεια της Νέας Υόρκης. Κοιτάζοντας έξω, η γύρω φύση έχει γίνει ασαφείς σιλουέτες και πινέλο σαν χρώματα γύρω από το διαφανές τζάμι στο παράθυρο. Στη συνέχεια, κάποιος εστιάζει σχεδόν μόνο στην περιορισμένη τσέπη της ομορφιάς, τις λεπτομέρειες τονίζονται, τα χρώματα διακοσμημένα, όπως μια κάμερα που εστιάζει σε έναν στόχο. Όταν το φως διαπερνά, είναι η πιο μαγική στιγμή».
Χρησιμοποιούμενη κάμερα: Sony
Ευχαριστημένη συμμετοχή: «Χαραετοί» του Yu Heng Lim
«Φωτογραφία τραβηγμένη στην πλατεία του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Kanagawa στην Ιαπωνία, σχεδιασμένη από τον Ishigami Junya.
Η φωτογραφία τιτλοφορείται Χαρταετοί καθώς τα τετράγωνα ανοίγματα στη λεπτή μεταλλική οροφή παραμορφώνονται όταν τα δει κανείς από ψηλά.
Σε διαφορετικές εποχές του χρόνου, η μεταλλική οροφή διαστέλλεται και συστέλλεται ανάλογα με τη μεταβαλλόμενη θερμοκρασία.
Έτσι, διαφορετικές σκιές ρίχνονται στον χώρο της πλατείας από κάτω.
Περίμενα με προσήλωση μέχρι να περάσει ένας περαστικός κάτω από την οροφή για να δώσω στο κοινό μια ιδέα για την αίσθηση της ανθρώπινης κλίμακας καθώς και την αίσθηση της απεραντοσύνης μέσα από την αρχιτεκτονική.
Ο αρνητικός λευκός χώρος χρησιμοποιείται ως μεταφορική αναφορά στον ουρανό και τα ανοίγματα να είναι οι χαρταετοί που επιπλέουν στον άνεμο.
Μέσω αυτής της έκφρασης, η φωτογραφία σκοπεύει να προκαλέσει ένα αίσθημα απομόνωσης και να αμφισβητήσει την ύπαρξή μας ως ανθρωπότητα και την απεραντοσύνη του χώρου που αναστέλλουμε».
Χρησιμοποιούμενη κάμερα: Sony
Ευχαριστημένη καταχώριση: „POPCourts!“ από Shelby Kroeger, Lamar Johnson Collaborative
«Το POPCourts!, μια κοινοτική πλατεία με 7.000 SF στη γειτονιά του Όστιν στη Δυτική πλευρά του Σικάγο, γεννήθηκε από την πανδημία και τις πολιτικές αναταραχές και αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την πρωτοβουλία INVEST South/West του Δημάρχου Lightfoot. Ο στόχος ήταν να παρασχεθεί ένας ασφαλής κοινοτικός χώρος που οι κάτοικοι θα μπορούσαν να απολαύσουν σε εξωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δημιουργώντας παράλληλα μια ορατή παρουσία κατά μήκος της Λεωφόρου Σικάγο.
Ολόκληρη η ομάδα σχεδιασμού μετέτρεψε αυτό το άδειο οικόπεδο πόλης σε «Δικαστήρια» τριών ζωνών, το καθένα εξυπηρετώντας μια ποικιλία λειτουργιών της κοινότητας, επιτρέποντας στις δραστηριότητες να «αναδυθούν» και να μεταμορφωθούν με την πάροδο του χρόνου. Το γήπεδο μπάσκετ λειτουργεί ως κοινοτικός χώρος. Το χαλίκι φιλοξενεί φορτηγά τροφίμων, αγορές αγροτών και άλλους εποχικούς πωλητές, ενώ το σκιερό γρασίδι λειτουργεί ως Food Court με χαλαρά καθίσματα. Τοπικοί καλλιτέχνες ζωγράφισαν τοιχογραφίες στους διπλανούς τοίχους του κτιρίου, που απεικονίζουν μορφές όπως ο Malcolm X, η Harriet Tubman και η Maya Angelou».
Κάμερα που χρησιμοποιείται: Canon
Έπαινη συμμετοχή: „Art Jameel“ από τον Shoayb Khattab, Φωτογραφία Shoayb Khattab
«Η πρόθεσή μου από αυτό το έργο ήταν να μειώσω τον μινιμαλιστικό σχεδιασμό της αρχιτεκτονικής του Jameel Arts Center σε ένα μόνο πλαίσιο και να παρουσιάσω τη λευκή του πρόσοψη και τις καθαρές γραμμές του με τον απλούστερο δυνατό τρόπο. Αυτό που έκανε τη λήψη πιο ενδιαφέρουσα είναι ο διερχόμενος μηχανικός τύπος που ήταν ένα ευτυχές ατύχημα που συνέβαλε ένα ανθρώπινο στοιχείο στην κατά τα άλλα πολύ καθαρή εικόνα».
Κάμερα που χρησιμοποιείται: Canon
Έπαινη συμμετοχή: «Χρυσό Βάδι» της Μισέλ Σίμονς
«Αυτή είναι η ιστορία ενός μνημείου: ενός γλυπτού που μίλησε σε ένα κτίριο, τον ήλιο, τον ουρανό και σε μένα. μια συζήτηση που μου έδωσε μια φωτογραφική κατανόηση που δεν είχα ξανασυναντήσει.
Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που έζησα το Dubai Expo 2020 που ταξίδεψα στους χώρους απευθείας από το αεροδρόμιο. Σκόπευα να κάνω μια περιήγηση πρώτα, αλλά με ξαφνιάστηκε ένα γλυπτό στο περίπτερο του Κατάρ και έμεινα εκεί μέχρι το βράδυ. Το περίπτερο του Κατάρ, σχεδιασμένο από τον Σαντιάγο Καλατράβα, είναι μια σύγχρονη ερμηνεία του Εθνόσημου του Κατάρ: δύο ξίφη που περικλείουν ένα dhow ανάμεσα σε ένα νησί με φοίνικες.
Ένα χρυσό γλυπτό μνημείο έξω από την κύρια δομή αναπαριστά τους φοίνικες. Αν και στατικό, το γλυπτό κινήθηκε. και προκλήθηκα να βρω έναν τρόπο να φωτογραφίσω τη δυναμική του. Αυτή η φωτογραφία του γλυπτού ύψους 20 μέτρων τραβήχτηκε στέκοντας μέσα στην τετράγωνη βάση των 5,5 μέτρων χρησιμοποιώντας έναν ευρυγώνιο φακό.
Κάμερα που χρησιμοποιείται: iPhone
Ευχαριστημένη είσοδος: „Parkaden“ του Tõnu Tunnel
«Parkaden (Car Park) 1964 από τον Hans Asplund στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Ανάμεσα σε μια σταθερή ροή αυτοκινήτων που περνούσαν από το κέντρο, υπήρχε μια στιγμή 1-2 δευτερολέπτων με αυτόν τον άνδρα να περπατά. Αυτό ήταν ένα από τα δύο πλάνα που κατάφερα να αποτυπώσω γρήγορα. Μόλις αργότερα παρατήρησα ότι τα σχέδια στον τοίχο είναι οι αριθμοί του πατώματος στον καθρέφτη!».
Χρησιμοποιούμενη κάμερα: Fujifilm SLR
Ευχαριστημένη συμμετοχή: «Thirst for Shade» από τη Valeria Flores, Handel Architects
«Τα καλοκαίρια στη Νέα Υόρκη περιμένουν με ανυπομονησία οι περισσότεροι, αλλά μπορεί επίσης να είναι ιδιαίτερα αποθαρρυντικά στη συντριπτική πλειοψηφία… Με τις δημόσιες συγκοινωνίες που ξεχειλίζουν και τα πανύψηλα κτίρια που αντανακλούν συγκεντρωμένες δέσμες θερμότητας σε επιφάνειες από σκυρόδεμα, οι διάσπαρτες πλατείες και οι δημόσιοι χώροι γύρω από την πόλη επιβαρύνονται με βαρύ έργο. Σίγουρα, παρέχουν μια τσέπη για να απελευθερωθείτε από το αδυσώπητο πλέγμα της πόλης, αλλά, μερικές φορές, δεν μπορούν να διαμορφώσουν ένα κατάλληλο περιβάλλον για απόλαυση. Ορισμένα από αυτά, με την περιποιημένη φύτευση τους και την άτονη προσπάθειά τους να δώσουν λίγο χώρο πίσω στο κοινό, είναι απομεινάρια μιας μοντερνιστικής εποχής. Εδώ, αποτυγχάνουν να αποτελέσουν μια απελπιστικά αναγκαία όαση για τους διψασμένους πολίτες μιας ολοένα και πιο θερμαινόμενης τσιμεντένιας ζούγκλας».
Κάμερα που χρησιμοποιείται: Leica
Ευχαριστημένο λήμμα: «Arachnophobia» της Tiffany Liem, Ιδιότητες Brookfield
«Κρεμασμένη 40 πόδια στον αέρα, μια γυναίκα επιπλέει σε ένα δίχτυ που μοιάζει με ιστό.
Η κλίμακα της ανθρώπινης μορφής ως το δίχτυ ισοδυναμεί με μια αράχνη και τον ιστό της. Ο καλλιτέχνης, Tomás Saraceno, μεταφέρει τον χρήστη σε μια αισθητηριακή εμπειρία στην οποία γινόμαστε το αραχνοειδές. Η σφαίρα που μοιάζει με τον ήλιο ξεθωριάζει σε μαύρο και μεταφερόμαστε σε ένα σύμπαν όπου νιώθουμε κάθε δόνηση του ιστού και τα αυτιά μας καταναλώνουν όλες τις συχνότητες που αντηχούν στο σκοτάδι.
Είναι μια λεπτή υπενθύμιση του πόσο μικροί και απομονωμένοι μπορούμε να νιώθουμε σε ένα τεράστιο και διαστελλόμενο σύμπαν.
Φωτογραφία από την έκθεση του Tomás Saraceno Particular Matter(s): Free the Air: How to listen the universe in a spider/web που εκτίθεται στο The Shed.”
Κάμερα που χρησιμοποιείται: iPhone
Έπαινη συμμετοχή: «Urban Mountains» της Katharina Klopfer
«Όταν περπατώ στο κέντρο της πόλης με γοητεύουν συνεχώς τα πολυώροφα κτίρια και ο αντίκτυπος που αφήνουν σε εμάς. Νιώθουμε μικροί και καταβεβλημένοι από αυτού του είδους την αρχιτεκτονική; Ή είναι παρόμοιο με αυτό που νιώθουμε όταν σκαρφαλώνουμε βουνά ή χανόμαστε σε σκοτεινές κοιλάδες; Σίγουρα απολαμβάνουμε τη θέα όταν φτάνουμε στην κορυφή ή στην ταράτσα. Αυτό το αστικό τοπίο φαίνεται να είναι μια επανερμηνεία των βουνών με λευκές κορυφές που μας περιβάλλουν και μπορούν να εντοπιστούν αόριστα στο βάθος.
Ενώ παρακολουθούσα τους εργάτες πρόσοψης να κάνουν τη δουλειά τους, θυμήθηκε η εικόνα ενός αλπικού τοπίου. Ένα αστικό ορεινό τοπίο που περιμένει να κατακτηθεί από τους ανθρώπους. Μυστηριώδες, τρομακτικό, αλλά και αγαπημένο. Ακριβώς όπως μας φαίνεται η παρθένα φύση».
Χρησιμοποιούμενη κάμερα: Fujifilm SLR
Συγχαρητήρια σε κάθε νικητή και καταξιωμένο συμμετέχοντα, καθώς και στους 100 φιναλίστ, τους οποίους μπορείτε να δείτε πλήρως μέσω της ειδικής μας λειτουργίας «100 Φωτογραφίες που λένε ισχυρές ιστορίες για την αρχιτεκτονική το 2022». Αυτή η πολυαναμενόμενη και συναρπαστική δημοσίευση διανεμήθηκε σε 125.000+ συνδρομητές ενημερωτικών δελτίων και 4+ εκατομμύρια οπαδούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, και η υποδοχή ήταν απίστευτη!
Ευχαριστούμε όλους τους συμμετέχοντες που μοιράστηκαν αυτές τις εκπληκτικές φωτογραφίες και αφηγήθηκαν τέτοιες συναρπαστικές ιστορίες για την αρχιτεκτονική! Ενδιαφέρεστε να συμμετάσχετε στο One Photo Challenge του επόμενου έτους; Φροντίστε να εγγραφείτε για ενημερώσεις κάνοντας κλικ στο μπλε κουμπί παρακάτω.
Εγγραφείτε στο Next One Photo Challenge
